Οι διαπραγματεύσεις μεταξύ ΗΠΑ και Καναδά θα επικεντρωθούν στη Θάλασσα Μπόφορ, η οποία εκτείνεται από τον βοριοδυτικό Καναδά μέχρι τις ακτές της Αλάσκα. Τα δύο κράτη διαφωνούν για τα κυριαρχικά δικαιώματα στην περιοχή, με αφορμή μία Αγγλο-Ρωσική Συνθήκη του 1825 η οποία αποσαφήνιζε τα όρια μεταξύ των κτήσεων της Βρετανικής και της Ρωσικής Αυτοκρατορίας. Η πώληση της Αλάσκα στις ΗΠΑ και η ανεξαρτητοποίηση του Καναδά από τη Βρετανία το 1867 σήμαναν την αρχή της διαμάχης. Ωστόσο, η εντεινόμενη παρουσία της Ρωσίας και της Κίνας στα αρκτικά ύδατα έχουν κινητοποιήσει τους δύο παραδοσιακούς συμμάχους να επιλύσουν το ζήτημα.
Η διαφιλονικούμενη περιοχή μεταξύ ΗΠΑ-Καναδά στη Θάλασσα Μπόφορ. Πηγή: Ben Muse.
Η επιτάχυνση του λιωσίματος των πάγων εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής έχει αυξήσει και το γεωπολιτικό θερμόμετρο στην περιοχή με αφορμή τους φυσικούς πόρους και τις εμπορικές διόδους που γίνονται όλο και πιο προσβάσιμοι. Σύμφωνα με παλαιότερες έρευνες, το υπέδαφος βόρεια του Αρκτικού Κύκλου μπορεί να φιλοξενεί δεκάδες δισεκατομμύρια βαρέλια ορυκτών καυσίμων. Παράλληλα, ο θαλάσσιος πυθμένας στον Αρκτικό Ωκεανό συγκεντρώνει το διεθνές ενδιαφέρον για τις εξορύξεις κρίσιμων πρώτων υλών που θεωρούνται κομβικά για την πράσινη μετάβαση.
Πέραν αυτών, η υποχώρηση των πάγων καθιστά πολύ πιο εύκολη τη διάβαση του Αρκτικού Ωκεανού, με τη Ρωσία και την Κίνα να σχεδιάζουν τον λεγόμενο ‘Αρκτικό Δρόμο του Μεταξιού’ ώστε να παρακάμψουν τα ταραγμένα νερά του Ινδο-Ειρηνικού και της Αραβικής Χερσονήσου. Φυσικά, δεν πρέπει κανείς να υποτιμά και στην αμυντική σημασία της περιοχής, δεδομένης της μικρής απόστασης που χωρίζει τη Ρωσία από τα δύο μέλη του ΝΑΤΟ.
Ο Καναδάς βρίσκεται ήδη σε φάση αναθεώρησης της αρκτικής στρατηγικής του, η οποία θα λαμβάνει υπόψη και την είσοδο της Σουηδίας και της Φιλανδίας στο ΝΑΤΟ. Οι νέοι σύμμαχοι σχεδιάζουν να αναπτύξουν την αμυντική συνεργασία τους με επίκεντρο την αρκτική περιφέρεια, προκειμένου να περιορίσουν τις όποιες φιλοδοξίες του Κρεμλίνου.