και την παντελή έλλειψη σεβασμού προς τους πεζούς οι οποίοι πλέον κινδυνεύουν κινούμενοι σε ένα καθαρά εχθρικό για αυτούς τοπίο.
Παράλληλα η έλλειψη πρασίνου (η Αθήνα έχει τους μικρότερους ανοικτούς χώρους σε σύγκριση με την υπόλοιπη Ευρώπη και τις περισσότερες άλλες πρωτεύουσες παγκοσμίως), η διαχρονική άναρχη δόμηση, και η απέχθεια του μέσου πολίτη για την καθαριότητα και διατήρηση του δημόσιου χώρου αλλά και η έλλειψη φροντίδας από τον Δήμο και την πολιτεία, εντείνουν την υποβάθμιση του περιβάλλοντος. Σύμφωνα με έρευνες των τελευταίων μηνών η Αθήνα ως πόλη απωθεί παρά προσελκύει τον ξένο επισκέπτη. Για αυτό εξ άλλου ο μέσος όρος παραμονής των ξένων επισκεπτών στο « κλεινό άστυ» δεν ξεπερνά τις 2 ημέρες. Εξίσου απωθητική έχει καταστεί η πρωτεύουσα για τους μόνιμους κατοίκους της οι οποίοι και δεν έχουν πολλές διεξόδους διαφυγής.
Αυτό όμως που ουδείς τολμά να επισημάνει (φοβούμενος προφανώς το πολιτικό κόστος) και έχει άμεση σχέση με το υποβαθμισμένο περιβάλλον της Αθήνας είναι ο απαράδεκτα υψηλός αριθμός αυτοκινήτων που κυκλοφορούν και ο μεγάλος κυβισμός ικανού μέρους αυτών. Έχει υπολογιστεί ότι ευρίσκονται σε κυκλοφορία περί τα 2.5 εκατ. οχήματα (από τα 6.7 εκατ. που κυκλοφορούν σε όλη την χώρα) σε μια πόλη 3.8 εκατομμυρίων ανθρώπων και μάλιστα σε περιοχή με σοβαρό έλλειμα αστυνόμευσης. Είναι σαφές και δια γυμνού οφθαλμού ότι υπάρχει υπέρ κορεσμός του στόλου των κυκλοφορούντων αυτοκινήτων, και αυτό κατά την άποψη μας αποτελεί μια από τις βασικές αιτίες για τα σημερινά χάλια.
Εξ ίσου σοβαρές είναι οι επιπτώσεις στον αστικό ιστό από την υψηλή κατανάλωση ενέργειας και την ρύπανση του περιβάλλοντος που προέρχεται από τον υπερβολικό αριθμό αυτοκινήτων που κινούνται μέσα στην ευρύτερη περιοχή Αθηνών. Αυτό έχει ως συνέπεια στην δημιουργία ανθυγιεινών συνθηκών από την έκκληση ρύπων και μικροσωματιδίων στην ατμόσφαιρα της πόλης, ιδίως σε περιόδους νηνεμίας. Για αυτό σύμφωνα με επιδημιολογικές μελέτες το προσδόκιμο ζωής των κατοίκων στην Αθήνα είναι σαφώς μικρότερα σε σύγκριση με αυτούς που κατοικούν στην επαρχία.
Δεν γνωρίζουμε τι προβλέπει το υπό μελέτη (;) Ειδικό Πολεοδομικό Σχέδιο του ΔΑ αλλά στις περισσότερες μεγάλες πρωτεύουσες της Ευρώπης υπάρχει σε ισχύ ηλεκτρονικός δακτύλιος όπου για να εισέλθει ένας μη μόνιμος κάτοικος οδηγός αυτοκινήτου στο κέντρο θα πρέπει να πληρώσει ένα όχι ευκαταφρόνητο ποσό (€25 -€50 την ημέρα). Ένα μέτρο που εάν εφαρμοστεί στην Αθήνα για ένα διευρυμένο δακτύλιο (όχι μόνο στο ιστορικό κέντρο) θα οδηγήσει σε μείωση κατά τουλάχιστον 30% – 40% του αριθμού των κυκλοφορούντων ΙΧ.
Η Αθήνα, που είναι υπέρ οικοδομημένη με κακόγουστα ως επί το πλείστον κτίρια, μπορεί να μην γίνει ποτέ ωραιότερη μέσα από διάφορα φανταστικά σχέδια ανάπλασης και αμφιβόλου ποιότητας καλλωπιστικές δράσεις, όμως εάν μειωθεί ο αριθμός των κυκλοφορούντων αυτοκινήτων και παράλληλα υπάρξει αποτελεσματική αστυνόμευση θα μπορέσει να γίνει ποιο βιώσιμη, και πλέον υγιεινή για τους κατοίκους της και τους επισκέπτες της.
Όμως με Δημάρχους που κάθε άλλο ασχολούνται με τα προβλήματα της πρωτεύουσας, έχοντας εκλάβει το αξίωμα τους ως ένα μεταβατικό στάδιο στην ανάρρηση τους στην κεντρική πολιτική σκηνή (εδώ), οι ταλαίπωροι κάτοικοι της πλέον μολυσμένης, συνωστισμένης και άναρχης πόλης της Ευρώπης δεν έχουν πολλές εναλλακτικές λύσεις παρά την εγκατάλειψη της σε πρώτη ευκαιρία. Μένει να αποδειχτεί για πόσο καιρό ακόμα οι κάτοικοι της πρωτεύουσας θα παραμείνουν σιωπηλοί θεατές και απαθείς δέκτες της συστηματικής καταπάτησης των δικαιωμάτων τους από την ασύστολη κυκλοφορία αυτοκινήτων και μοτοποδηλάτων.