,
Είναι ενδιαφέρον ότι οι ανοικτές απειλές από μερίδα του ισραηλινού πολιτικού κόσμου για πλήγμα πετρελαϊκών στόχων στο Ιράν δεν είχαν δραματική επίδραση στις τιμές. Όμως, πιστεύω ότι οι έμποροι ορθώς υποθέτουν ότι μια ισραηλινή επίθεση στις ιρανικές πετρελαϊκές υποδομές δεν θα επηρεάσει τις εξαγωγές. Αντιθέτως, η επίθεση θα λάμβανε χώρα στο downstream.
Οι Ισραηλινοί καταλαβαίνουν δύο πράγματα για τις συνέπειες μιας επίθεσης στα πετρέλαια του Ιράν. Πρώτον, αν στοχεύσουν την παραγωγή ή τις εξαγωγές και αφαιρέσουν ιρανικά βαρέλια από την αγορά, τότε το Ισραήλ θα αντιμετωπίσει πολλά προβλήματα.
Υπάρχει το θέμα της κορύφωσης της τιμής πετρελαίου λίγο πριν τις αμερικανικές εκλογές. Ο Νετανιάχου μπορεί να προτιμά τον Τραμπ ως πρόεδρο, αλλά ακόμα και εκείνος θα δίσταζε να εμπλακεί σε μια πράξη που μπορεί να επηρεάσει το αποτέλεσμα. Η μετακύλιση στις τιμές λιανικής συμβαίνει αρκετά γρήγορα.
Οι Ισραηλινοί πρέπει επίσης να αναλογιστούν την Κίνα. Μια επίθεση στις εξαγωγές του Ιράν είναι επίθεση κατά της ενεργειακής ασφάλειας της Κίνας. Η χώρα αυτή λαμβάνει το 15% του αργού πετρελαίου της από το Ιράν. Η Κίνα παρέμεινε στο περιθώριο κατά τη διάρκεια της κρίσης στη Γάζα και το Ισραήλ δεν θέλει να προκαλέσει αλλαγή της εν λόγω πολιτικής.
Τέλος, μια επίθεση στις εξαγωγές του Ιράν μπορεί να το οδηγήσει ξανά στις τακτικές του 2019 και να απαντήσει πλήττοντας περιφερειακές εξαγωγές πετρελαίου. Έκτοτε, το Ιράν ανέκτησε τις διπλωματικές του σχέσεις με τις αραβικές γειτονικές χώρες, αλλά υπάρχουν τρόποι να δημιουργήσει νέες απειλές, ιδίως στην Ερυθρά Θάλασσα.
Βασικά, αν πληγούν οι ιρανικές εξαγωγές, αυτό θα οδηγούσε σε ποικίλες παράπλευρες συνέπειες που αυξάνουν το κόστος για το Ισραήλ, προσθέτοντας πίεση από τις ΗΠΑ, την Κίνα και την περιοχή. Αυτό μας οδηγεί στο δεύτερο στοιχείο που πρέπει να γνωρίζουν οι Ισραηλινοί.
Αν, όπως λέει ο Λαπίντ, η πρόθεση της επίθεσης είναι να πληγεί η ιρανική οικονομία, τότε το upstream είναι λιγότερο σημαντικό από το downstream. Ναι, οι εξαγωγές αργού είναι σημαντική πηγή συναλλάγματος για το Ιράν, όμως το αίμα της οικονομίας είναι τα προϊόντα διύλισης. Βασικά, αν το Ισραήλ θέλει να πλήξει γερά την ιρανική οικονομία, τότε θα χτυπήσει τα διυλιστήρια που παράγουν βενζίνη, ντίζελ, κηροζίνη κτλ ή τα δίκτυα διανομής τους.
Τον περασμένο Δεκέμβριο πραγματοποιήθηκε μια δοκιμαστική επίθεση τέτοιου είδους και ήταν κυβερνοεπίθεση. Ισραηλινή ομάδα ανέλαβε την ευθύνη για μια πράξη που έθεσε προσωρινά εκτός λειτουργίας το 70% των ιρανικών πρατηρίων καυσίμων.
Μια επίθεση από τον αέρα ή με βαλιστικούς πυραύλους στις ιρανικές εγκαταστάσεις θα ήταν η “συμμετρική” απάντηση για την αντίστοιχη που πραγματοποίησε το Ιράν (θα πρέπει να αφήσουμε στην άκρη το ότι οι Ισραηλινοί μιλούν για πολιτικές υποδομές ενώ το Ιράν στόχευσε στρατιωτικές).
Αν το Ισραήλ δεν προχωρήσει σε αυτή την κατεύθυνση θα οφείλεται στο ότι οι ΗΠΑ τους έπεισαν πως μια τέτοια επίθεση θα κλιμάκωνε υπερβολικά τα πράγματα. Η εναλλακτική λύση είναι μια εκτεταμένη σειρά κυβερνοεπιθέσεων σε διυλιστήρια, αποθήκες και πρατήρια.
Σε αυτό το σενάριο, η επίδραση στις διεθνείς τιμές του πετρελαίου θα ήταν αμελητέα. Το Ιράν θα έπρεπε να επωμισθεί το κόστος των διαταραχών, όπως διακοπές λειτουργίας εργοστασίων, μεταφορικών δικτύων, όπως και μεγάλες ουρές στα πρατήρια.
Όμως, πιστεύω ότι αν εξελιχθούν έτσι τα πράγματα, τότε οι Ιρανοί θα πρέπει να είναι ικανοποιημένοι. Δεν θα έχουν ανακτήσει την αποτροπή διότι θα έχει λάβει χώρα μια ακριβή επίθεση και το Ισραήλ θα έχει πραγματοποιήσει την απειλή του να χτυπήσει πετρελαϊκούς στόχους. Εντούτοις, αν το Ισραήλ επιλέξει μια κυβερνοεπίθεση αντί για στρατιωτική επίθεση στα πετρέλαια, τότε το Ιράν μπορεί πιο εύκολα να την απορροφήσει. Οι ηγέτες του θα ανακουφιστούν που το Ισραήλ έκανε πίσω από την κλιμάκωση, πιθανώς λόγω της αμερικανικής πίεσης.
(Ο Εσφαντιάρ Μπατμανγκελίντζ είναι CEO του ιδρύματος Bourse & Bazaar)
, ,
,
© 2010-2022 ENERGYPRESS. All rights reserved.
,
Designed by Citronio | Developed by imarketing.gr