Αντλώντας έμπνευση από τον Αλεξανδρινό ποιητή Κωνσταντίνο Καβάφη και την «ποικίλη δράση των στοχαστικών προσαρμογών», υπογράμμισε ότι η Ελλάδα έχει αντιμετωπίσει πολλές φορές στο παρελθόν κρίσιμες ανακατατάξεις και έχει σταθεί στο ύψος των περιστάσεων όταν έπρεπε να επιλέξει στρατόπεδο. «Δεν είναι πρωτοφανές αυτό που συμβαίνει σήμερα. Η γνώση της Ιστορίας μας χαρίζει αυτοπεποίθηση – ειδικά όταν, σε αντίστοιχες συνθήκες, κάναμε τις σωστές επιλογές», σημείωσε.
Επανέλαβε με έμφαση ότι η Ελλάδα διαχρονικά συντάσσεται με τη Δύση: «Όχι δουλοπρεπώς, αλλά προς όφελός της». Η κατεύθυνση αυτή, τόνισε, είναι εγγεγραμμένη στην ιδρυτική μας διακήρυξη: στόχος ήταν πάντα η ένταξη στην ευρωπαϊκή οικογένεια και η συμπόρευση με τον πολιτισμένο, χριστιανικό κόσμο της Δύσης – έναν κόσμο στον οποίο η Ευρώπη ενέτασσε την Ελλάδα τόσο πολιτισμικά όσο και γεωστρατηγικά.
Ο ΠτΔ αναφέρθηκε εκτενώς στη σημασία των συμμαχιών, επισημαίνοντας ότι από την καταστροφή της Σμύρνης και έπειτα, η βασική μας διπλωματική επιδίωξη ήταν να μην βρεθεί ποτέ ξανά η χώρα απομονωμένη. «Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, αν και βαθιά τραυματισμένη, η Ελλάδα είχε κάνει τη σωστή επιλογή στρατοπέδου – και βρέθηκε με την πλευρά των νικητών». Το ίδιο, προσέθεσε, συνέβη και κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, όταν «στραφήκαμε ξανά στη Δύση και συμμετείχαμε ενεργά, στέλνοντας ακόμα και εκστρατευτικό σώμα στην Κορέα».
«Οι στρατηγικές επιλογές της Ελλάδας άντεξαν στον χρόνο και απέκτησαν καθολικότητα – δεν αμφισβητήθηκαν ούτε σε δύσκολες στιγμές», τόνισε. Υπογράμμισε, ότι σε αυτή τη νέα γεωπολιτική και γεωοικονομική συγκυρία, η χώρα καλείται να κινηθεί σε γνώριμα και δοκιμασμένα μονοπάτια. «Η Ιστορία δεν μας λέει πάντα τι πρέπει να κάνει ένας πολιτικός ή ένας διπλωμάτης – μας λέει όμως τι δεν πρέπει να κάνει. Και αυτό που δεν πρέπει να κάνουμε σήμερα, είναι να απομονωθούμε».
Αναφερόμενος στο παρόν, χαρακτήρισε τους εμπορικούς πολέμους επιζήμιους για όλους και υπογράμμισε την ανάγκη στήριξης των διατλαντικών θεσμών. Τόνισε ότι η χώρα μας δεν στηρίζεται μόνο στο δίκαιο των θέσεών της, αλλά και στην αναγνωρισμένη αξιοπιστία της ως συμμάχου και εταίρου. «Οφείλουμε να αγρυπνούμε, να είμαστε έτοιμοι για κάθε ενδεχόμενο και να πείθουμε συνεχώς για την εγκυρότητα και τη σταθερότητα των επιλογών μας», ανέφερε.
Κλείνοντας, τόνισε το χρέος των Ελλήνων απέναντι στον ίδιο τους τον πολιτισμό: «Δεν είμαστε πολλοί, αλλά είμαστε εκπρόσωποι ενός πολιτισμού που δεν είναι μόνο δικός μας – είναι ο δυτικός πολιτισμός». «Σήμερα καλούμαστε να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων ως άνθρωποι της εποχής μας, αλλά και της Ιστορίας. Να καταλαβαίνουμε ότι οι μυλόπετρες της Ιστορίας αρχίζουν να γυρίζουν – και να μην μείνουμε αμέτοχοι. Το έχουμε ξανακάνει – μπορούμε και τώρα», κατέληξε.