Το ΤΕΑΠΕΠ είναι το Επικουρικό Ταμείο Πετρελαιοειδών που λειτουργούσε ως Νομικό πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου (ΝΠΔΔ), που το 2013 το Ταμείο μετατράπηκε σε ΝΠΙΔ (ΕΤΕΑΠΕΠ).
Η οργάνωση «Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων στα Πετρελαιοειδή Διυλιστήρια και Χημική Βιομηχανία», (ΠΟΕΠΔΧΒ) αποτελεί την πλέον αντιπροσωπευτική συνδικαλιστική οργάνωση του εν λόγω Επικουρικού Ταμείου.
Το Ταμείο ήταν ελλειμματικό και κατόπιν πρότασης της πετρελαϊκής Βιομηχανίας (Διυλιστήρια και Χημική Βιομηχανία) για την αντιμετώπιση των ελλειμμάτων του Ταμείου, αποφασίσθηκε με Νόμο (3144/2003) έσοδο ύψους 1 τοις χιλίοις επί του ετήσιου κύκλου εργασιών των εταιρειών εμπορίας και εισαγωγής πετρελαιοειδων.
Με αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ 3142/1989, 2939/1979), είχε αποσαφηνιστεί ότι προκειμένου μία Εταιρεία Πετρελαιοειδών να υπάγεται στην ασφάλιση του ΤΕΑΠΕΠ, πρέπει να πληρούνται σωρευτικά οι προϋποθέσεις εισαγωγής και εμπορίας. Μάλιστα, είχε κριθεί ότι η ενασχόληση με ένα εκ των δύο αντικειμένων δεν είναι σε καμία περίπτωση αρκετή για την υποχρεωτική υπαγωγή στο εν προκειμένω Ταμείο.
Η διοίκηση του Ασφαλιστικού Ταμείου, ευρισκόταν και ευρίσκεται σε σύγκρουση συμφερόντων με το ίδιο το Ταμείο
Οι διοικούντες το Επικουρικό Ταμείο επί σειρά ετών παραβλέποντας Εισαγγελικές κρίσεις και αποφάσεις Ανωτάτων Δικαστηρίων «παρέλειψαν» να εκδώσουν βεβαιώσεις εσόδων στα ΕΛ.ΠΕ και την ΜΟΤΟΡ ΟΙΛ .
Εκτελεστικά Μέλη διοίκησης του Ταμείου αποτελούν υπάλληλοι στις εταιρείες των ομίλων εισαγωγέων (ΕΛ.ΠΕ και ΜΟΤΟΡ ΟΙΛ), που δεν εξέδιδαν Καταστάσεις Βεβαίωσης Εσόδων για να εισπράξουν 172 εκατομμύρια ευρώ από αυτους που ήταν εταιρείες εισαγωγής και εμπορίας και πρότειναν έσοδο ύψους 1 τοις χιλίοις επί του ετήσιου κύκλου εργασιών .
Υπήρξε καταγγελία από εταιρεία πετρελαιοειδών .
Έγινε έρευνα και ασκήθηκαν διώξεις , όπου, μετά την έκδοση Βουλεύματος του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών, η παραπομπή των διοικούντων το Ταμείο κατέστη αμετάκλητη και αναμένεται η δίκη.
Το ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΤΑΜΕΙΟ [ΕΤΕΑΠΕΠ] σε αυτούς που διαμαρτυρήθηκαν για την αυθαιρεσία των διοικούντων το Ταμείο, που προκαλούσε έντονο αίσθημα αδικίας και στρέβλωση στην αγορά των πετρελαιοειδών βεβαίωναν εισφορές ΔΙΠΛΗ και ΤΡΙΠΛΗ φορά για την ίδια περίοδο για να τους αναγκάζουν σε δικαστικές ενέργειες για να μην υπάρχει τελειωμός.
Απόδειξη αναμφίβολης εμμονής της αυθαιρεσίας αποτελούσε το γεγονός ότι :
ΕΞΕΔΙΔΑΝ ΒΕΒΑΙΩΣΕΙΣ ΕΙΣΦΟΡΩΝ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΔΙΟΛΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΞΕΔΙΔΑΝ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΕΠΡΕΠΕ (ΕΙΣΑΓΩΓΕΙΣ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΟΥΣ) ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΘΕΙ ΤΟ ΤΑΜΕΙΟ ΑΠΌ ΤΑ ΧΡΕΗ ΤΟΥ.
Χαρακτηριστικό για το πως λειτουργούν τα πράγματα των συλλειτουργών του Δημοσίου αποτελεί το γεγονός ότι οι νομικοί παραστάντες του Ταμειου και του Ν.Σ.Κ απευθυνόμενοι σε Δικαστές, παραβαίνοντας το καθήκον αληθείας φτάνουν μέχρι το σημείο να αναφέρουν ότι η χώρα μας είναι αυτόνομη πετρελαιοπαραγωγός, ενώ είναι γνωστό τοις πάσι, ότι η χώρα μας μόνο εισάγει πετρελαιοειδή. Χαρακτήρισαν την χώρα Πετρελαιοπαραγωγό, την παρουσίαζαν δηλαδή σαν ΣΑΟΥΔΙΚΗ ΑΡΑΒΙΑ, για να μην καταβάλλουν οι μεγαλέμποροι εισαγωγείς πετρελαίων τα ανωτέρω ποσά.νΑναφέρουν ότι όλες οι εταιρείες, που ασχολούνται με την εμπορία πετρελαιοειδών, προμηθεύονται τα προϊόντα από τα εν Ελλάδι διυλιστήρια διότι κατέστη μη αναγκαία η εισαγωγή πετρελαιοειδών !
Είναι παγκοίνως γνωστό ότι στην Ελλάδα ΠΑΝΤΑ εγένοντο εισαγωγές. Αν διαφορετικά είχαν τα πράγματα η χώρα μας θα ήταν πετρελαιοπαραγωγός και αυτόνομη ενεργειακά.
Οι καταγγελίες έγιναν ΘΕΣΜΟΣ για να “ΤΡΩΓΟΝΤΑΙ” μεταξύ τους οι ΜΙΚΡΟΜΕΣΑΙΟΙ και η Πολιτεία τίποτα δεν κάνει σε ζητήματα Δημοσίου συμφέροντος όταν θίγεται η ΟΛΙΓΑΡΧΙΑ
Όσοι ανέφεραν ζητήματα δημοσίου συμφέροντος πλήττοντας το πετρελαϊκό καρτέλ , το δυοπωλιο, προφανώς έθιγαν την πελατειακή παρακρατική σχέση , και έβαζαν ταφόπλακα σε κάθε δραστηριότητα τους.
Από την άλλη αποτελούσαν την καλύτερη περίπτωση , για επιτήδειους που “προόδευαν” και επωφελούντο από την ευκαιρία που τους δημιουργείτο , βάζοντας πλάτη και συμβάλλοντας τα μέγιστα εξυπηρετώντας , προστατεύοντας και συγκαλύπτοντας ελεγκτέες έκνομες ενέργειες .
ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ ΟΠΟΙΟΣ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΕΚΝΟΜΕΣ ΚΑΙ ΑΘΕΜΙΤΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΣ ΠΟΥ ΘΙΓΟΥΝ ΤΗΝ ΟΛΙΓΑΡΧΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΦΑΝΙΖΕΤΑΙ .
Την διαπλοκή, διαφθορά και πελατειακή σχέση χαρακτηρίζει η αλληλοσύνδεση συμφερόντων με σκοπό το παράνομο όφελος και την εξυπηρέτηση εκείνων που μετέχουν στο σχήμα αυτό.
Υποτίθεται ότι οι πράξεις και παραλείψεις υπόκειντο σε αυστηρούς κανόνες εποπτείας από το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, αλλά οι μεγαλοεισαγωγείς πετρελαιοειδών φαίνεται να απολαμβάνουν, την ανοχή , προφανώς θεωρώντας ότι μπορούν να έχουν υπό τον έλεγχό τους κάθε μηχανισμό.
Όταν η Πολιτεία και οι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΕΣ ΑΡΧΕΣ κάνουν τα «στραβά μάτια» για να μην «στενοχωρήσουν» το Πελατειακό Κράτος είναι βέβαιο ότι δεν ομιλούμε για ΚΡΑΤΟΣ ΔΙΚΑΙΟΥ.
Το θέμα είναι ποιοι από την εκάστοτε Πολιτική ηγεσία γνώριζαν εξ ιδίων τα παραπάνω και γιατί δεν λειτούργησαν προς την κατεύθυνση του Δημοσίου συμφέροντος ;
Ο Πολίτης πρέπει να προστατεύεται και να μην στοχοποιείται μέσα από την ΠΑΡΑΔΙΚΟΝΟΜΙΑ και την παραβίαση ουσιωδών τύπων της διαδικασίας, για να πληρώσει την πίστη του στο Κράτος Δικαίου, και να μάθει να μην στρέφεται εναντίον του Πελατειακού Κράτους.
ΟΙ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΆ ΚΑΤΟΧΥΡΩΜΕΝΕΣ ΑΡΧΕΣ (ΙΣΟΤΗΤΑΣ, ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΔΙΚΑΙΟΥ, ΙΣΗΣ ΚΑΤΑΝΟΜΗΣ ΒΑΡΩΝ) ΑΦΟΡΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΑΛΛΟΤΕ ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ «ΔΙΚΟΝΟΜΙΚΌ ΠΡΟΝΟΜΙΟ» ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΟΛΙΓΑΡΧΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΤΕ «ΔΟΚΟΝΟΜΙΚΗ ΒΙΑ» ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΜΙΚΡΟΜΕΣΑΙΩΝ.
Η δικαστική εξουσία δεν θα έπρεπε να φέρεται σαν να αγνοεί την νομολογία και τον νόμο , αλλά να συμβάλλει στην αποκατάσταση των πραγμάτων και στην επιβολή της νομιμότητος για να πληρώσουν οι πράγματι οφειλέτες το ποσό των 172 εκατομμυρίων ευρώ.
ΟΣΜΗ ΔΙΑΠΛΟΚΗΣ ΚΑΙ ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ υπάρχει όταν εκπρόσωποι του Ταμείου εκδίδουν διπλή και τριπλή φορά βεβαιώσεις εσόδων για ίδια χρονικά διαστήματα για να δημιουργούνται διαρκώς νομικές υποθέσεις , για να συντηρείται ένα σύστημα ανομίας με πολλούς για και πετύχουν τον σκοπό τους. Παραβλέπουν και παραβαίνουν το καθήκον αλήθειας για να μην υπάρχει τελειωμός.
ΟΣΜΗ ΔΙΑΠΛΟΚΗΣ ΚΑΙ ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ υπάρχει όταν οι πληρεξούσιοι δικηγόροι του Ασφαλιστικού Ταμείου ακόμα και παραστάτες του ΝΣΚ , φτάνουν στο σημείο να αναφέρουν το πρωτοφανές ότι από την δημιουργία των διυλιστηρίων και μετά έπαυσε η εισαγωγή πετρελαιοειδών από το εξωτερικό επινοώντας μία Ελλάδα Πετρελαιοπαραγωγό.
ΟΣΜΗ ΔΙΑΠΛΟΚΗΣ ΚΑΙ ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ υπάρχει όταν επιχειρούν η Δικαιοσύνη να υπερβαίνει την εξουσία, αγνοώντας την νομολογία των ανωτάτων Δικαστηρίων για να επιλαμβάνεται υποθέσεων για αξιώσεις που είχαν ήδη προσβληθεί σε άλλο δικαστήριο.
ΟΣΜΗ ΔΙΑΠΛΟΚΗΣ ΚΑΙ ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ υπάρχει όταν εξουσιαστές θέλουν να μην ελέγχεται η εσφαλμένη υπαγωγή από μη εισαγωγείς για να πληρώνεται εισφορά από εμπόρους και όταν εφαρμόζουν κατά το δοκουν τεκμήρια νομιμότητος
ΟΣΜΗ ΔΙΑΠΛΟΚΗΣ ΚΑΙ ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ υπάρχει όταν εφαρμόζεται κατά το δοκουν η νομολογία παραβλέποντας απόφαση από την οποία προκύπτει η υποχρέωση αυτεπάγγελτου ελέγχου εκ μέρους του Δικαστηρίου για τις προϋποθέσεις υπαγωγής ασφαλισμένου σε ασφαλιστικό Ταμείο.
ΟΣΜΗ ΔΙΑΠΛΟΚΗΣ ΚΑΙ ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ υπάρχει από την διαφορετική μεταχείριση από τη Διοίκηση
Υπήρξαν όμως και κάποιοι που ήταν προσηλωμένοι στα ιδανικά της Δικαιοσύνης, και έκριναν ότι:
” Ανεξαρτήτως της αμφισβήτησης της ατομικής πράξης περί υπαγωγής ασφάλισης του προσωπικού στο ασφαλιστικό Ταμείο Τεαπεπ (πρβλ. ΣτΕ 1321/2017), από το συνδυασμό των διατάξεων του Καταστατικού του Ταμείου (Ε.Τ.Ε.Α.Π.Ε.Π), του άρθρου 17 παρ. 15 του ν. 3144/2003 και την αιτιολογική έκθεση του νόμου αυτού, προκύπτει ότι δεν υπάρχει υποχρέωση καταβολής εισφοράς όταν εταιρεία πετρελαιοειδών δεν δραστηριοποιείται σωρευτικά στην εισαγωγή και εμπορία πετρελαιοειδών αλλά αποκλειστικά μόνο στην εμπορία αυτών.”