Το ΤΕΑΠΕΠ είναι το Επικουρικό Ταμείο Πετρελαιοειδών που λειτουργούσε ως Νομικό πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου (ΝΠΔΔ)
Με αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ 3142/1989, 2939/1979), είχε αποσαφηνιστεί ότι προκειμένου μία Εταιρεία Πετρελαιοειδών να υπάγεται στην ασφάλιση του ΤΕΑΠΕΠ, πρέπει να πληρούνται σωρευτικά οι προϋποθέσεις εισαγωγής και εμπορίας. Μάλιστα, είχε κριθεί ότι η ενασχόληση με ένα εκ των δύο αντικειμένων δεν είναι σε καμία περίπτωση αρκετή για την υποχρεωτική υπαγωγή στο εν προκειμένω Ταμείο.
Το 2013 το Ταμείο μετατράπηκε σε ΝΠΙΔ (ΕΤΕΑΠΕΠ). Η οργάνωση «Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων στα Πετρελαιοειδή Διυλιστήρια και Χημική Βιομηχανία», (ΠΟΕΠΔΧΒ) αποτελεί την πλέον αντιπροσωπευτική συνδικαλιστική οργάνωση.
Η διοίκηση του Ασφαλιστικού Ταμείου γνώριζε ότι οι εταιρείες ΜΟΤΟΡ ΟΙΛ και ΕΛΠΕ , ως κατ’ εξοχήν εισαγωγείς και εμπόρους πετρελαιοειδών, δια της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στα Πετρελαιοειδή, με πολυάριθμο προσωπικό, ότι υπάγονται στις διατάξεις του νόμου.
Το Ταμείο ήταν ελλειμματικό και για αυτό οι μεγαλοεισαγωγείς έμποροι πετρελαίων και η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων στα Πετρελαιοειδή Διυλιστήρια και Χημική Βιομηχανία πέρασε τον Νόμο για να εισπράττεται 1 τοις χιλίοις επί του κύκλου εργασιών.
Κατόπιν πρότασης της πετρελαϊκής Βιομηχανίας (Διυλιστήρια και Χημική Βιομηχανία) για την αντιμετώπιση των ελλειμμάτων του Ταμείου, αποφασίσθηκε με Νόμο (3144/2003) έσοδο ύψους 1 τοις χιλίοις επί του ετήσιου κύκλου εργασιών των εταιρειών εμπορίας και εισαγωγής.
Η διοίκηση του Ασφαλιστικού Ταμείου, ευρισκόταν σε σύγκρουση συμφερόντων με το ίδιο το Ταμείο αφού μέλη διοίκησης του Ταμείου αποτελούν υπάλληλοι στις εταιρείες των ομίλων εισαγωγέων (ΕΛ.ΠΕ και ΜΟΤΟΡ ΟΙΛ).
Το Επικουρικό Ταμείο επί σειρά ετών παραβλέποντας Εισαγγελικές κρίσεις και αποφάσεις Ανωτάτων Δικαστηρίων «παρέλειψαν» να εκδώσουν βεβαιώσεις εσόδων στα ΕΛ.ΠΕ και την ΜΟΤΟΡ ΟΙΛ.
ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ , όπως πληροφορηθήκαμε
Εισαγγελέας Πρωτοδικών δεν αρχειοθέτησε την υπόθεση, ζήτησε να γίνει ανάκριση.
Εισαγγελέας Πρωτοδικών μετά την ανάκριση άσκησε ποινική δίωξη εναντίον των διοικούντων το Ταμείο για απιστία έναντι στο ΝΠΔΔ διότι με παρέλειψες των δεν εξέδιδαν κατάσταση βεβαίωσης εσόδων εισφορών και πρόσθετων τελών για να εισπράξουν το ποσό 172.765.805 ευρώ από τα ΕΛΠΕ και την Μοτορ οιλ.
Το συμβούλιο Πλημμελειοδικών δεν ενέδωσε σε απαράδεκτη απαλλακτική πρόταση Εισαγγελέα και εκδόθηκε το υπ’ αριθ. 4331/2018 Βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθηνών αναφέροντας ότι η Διοίκηση του Επικουρικού Ασφαλιστικού Ταμείου παρέλειψε να εισπράξει τα ποσά των 109.673.183 ευρώ και 63.092.622 ευρώ από τις εταιρείες εισαγωγής κι εμπορίας πετρελαιοειδών «ΕΛ.ΠΕ» και «ΜΟΤΟΡ ΟΙΛ» αντίστοιχα που αφορούν στις οφειλόμενες εισφορές μετά των προσθέτουν τελών, με βάση το άρθρο 17 παρ. 15 του Ν.3144/2003 (εισφορά 1°/οο επί του ετήσιου κύκλου εργασιών. Δεν εξέδωσαν ως όφειλαν κατάσταση βεβαίωσης εσόδων εισφορών και πρόσθετων τελών για τις ως άνω απαιτήσεις του Ταμείου, με αποτέλεσμα να ζημιώσουν την περιουσία του Ταμείου, την διαχείριση του οποίου είχαν, κατά το συνολικό ποσό των 172.765.805 ευρώ.
Σύμφωνα με το σκεπτικό του προαναφερόμενου παραπεμπτικού Βουλεύματος και με βάση το καταστατικό των ανωτέρω εταιρειών προκύπτει ότι αυτές εντάσσονται στην έννοια της διάταξης του άρθρου 17 παρ.15 του Ν.3144/2003, ο οποίος υποχρεώνει τις εταιρείες που ασχολούνται σωρευτικά τόσο με την εισαγωγή όσο και με την εμπορία πετρελαίου να καταβάλουν ετησίως ποσοστό ένα τοις χιλίοις επί του κύκλου εργασιών τους προκειμένου να ενισχυθεί το ΕΤΕΑΠΕΠ.
Η παραπομπή των διοικούντων το Ταμείο κατέστη αμετάκλητη μετά την έκδοση του υπ’ αριθ. 825/2019 Βουλεύματος του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών.
Μετά την έκδοση του ως άνω παραπεμπτικού Βουλεύματος και μετά την αποπομπή των παλαιών μελων της Διοίκησης του Ασφαλιστικού Ταμείου και τα νεα μέλη του Δ.Σ του Ταμείου, εξακολουθούν ανενόχλητα να αδρανούν και να παραλείπουν την έκδοση πράξεων καταλογισμού σε βάρος των εταιρειών «ΕΑ.ΠΕ Α.Ε» και «ΜΟΤΟΡ ΟΙΛ Α.Ε» επιδεικνύοντας έτσι πρωτοφανή περιφρόνηση στις διαπιστώσεις του παραπεμπτικού Βουλεύματος.
Το Ασφαλιστικό Ταμείο εκπροσωπείται από άτομα που δεν θέλουν να εισπράξουν τα 172 εκατομμύρια ευρώ.
Είναι απορίας άξιο πως οι νομικοί παραστάντες του Ταμειου απευθυνόμενοι σε Δικαστές , αναφέρουν ότι η χώρα μας είναι αυτόνομη πετρελαιοπαραγωγός, ενώ είναι γνωστό τοις πάσι, ότι η χώρα μας μόνο εισάγει πετρελαιοειδή.
Πως συμπαραστάτες των δέχονται να είναι πρόσωπα του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους (ΝΣΚ)
Οι εταιρείες ΜΟΤΟΡ ΟΙΛ και ΕΛ.ΠΕ φαίνεται να απολαμβάνουν, οτι μπορούν να έχουν υπό τον έλεγχό τους κάθε μηχανισμό.
Υποτίθεται ότι οι πράξεις και παραλείψεις υπόκειντο σε αυστηρούς κανόνες εποπτείας από το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων.
Το ασφαλιστικό Ταμείο για να αγνοηθούν τα νομικά και πραγματικά ζητήματα, της σωρευτικής προϋπόθεσης της εμπορίας και εισαγωγής, αναφέρουν ότι από την δημιουργία των διυλιστηρίων και μετά έπαυσε η εισαγωγή πετρελαιοειδών από το εξωτερικό επινοώντας μία Ελλάδα Πετρελαιοπαραγωγό. Αναφέρουν ότι όλες οι εταιρείες, που ασχολούνται με την εμπορία πετρελαιοειδών, προμηθεύονται τα προιόντα από τα εν Ελλάδι διυλιστήρια διότι κατέστη μη αναγκαία η εισαγωγή πετρελαιοειδών !
Όμως είναι παγκοίνως γνωστό ότι στην Ελλάδα ΠΑΝΤΑ εγένοντο εισαγωγές. Αν διαφορετικά είχαν τα πράγματα η χώρα μας θα ήταν πετρελαιοπαραγωγός και αυτόνομη ενεργειακά.
Όλα γίνονται προκειμένου να μην πληρώσουν οι ασκούντες εισαγωγή + εμπορία που είναι αυτοί που συμφώνησαν την έκτακτη εισφορά του ν 3144/2003 προσπαθούν με αναλήθειες να αναιρέσουν την νομολογία.
Ξέρουν ότι μόνο με πειραγμένες τις πραγματικές και ουσιαστικές παραδοχές μπορούν να καταλήξουν σε απαλλακτική κρίση
Χαρακτήρισαν την χώρα Πετρελαιοπαραγωγό , έγινε δηλαδή στα χαρτιά κάτι σαν ΣΑΟΥΔΙΚΗ ΑΡΑΒΙΑ , για να μην καταβάλλουν οι μεγαλέμποροι εισαγωγείς πετρελαίων τα ανωτέρω ποσά
Πόσο να αντέξουν και οι δικαστές που θέλουν να διατηρούν την εντιμότητα τους και να είναι προσηλωμένοι στα ιδανικά της Δικαιοσύνης, όταν υπάρχουν άλλοι που πειθαναγκάζονται από το σύστημα της Πολιτικής και των οικονομικά ισχυρών που λειτουργούν ως Κράτος εν Κράτει ;
Θα περιμένουμε να παρασταθεί ως πολιτική αγωγή το Ελληνικό Δημόσιο στην δίκη για να ζητήσει την τιμωρία αυτών που δεν εφάρμοζαν τις εισαγγελικές κρίσεις , τον Νόμο 3144/2003 και τις αποφάσεις του ΣΤΕ, για να μην εισπράξει το ασφαλιστικό Ταμείο, την περιοδο που λειτουργούσε ως ΝΠΔΔ το ποσό των 172 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ ΕΥΡΩ από ΕΛΠΕ και ΜΟΤΟΡ ΟΙΛ.
Το θέμα που απομένει είναι οι ηθικοί αυτουργοί της παράνομης αυτής κατάστασης και το ποίοι πολιτικοί και διοικητικοί προϊστάμενοι γνώριζαν το ζήτημα και με τις παραλείψεις των οδηγούσαν σε παραγραφή τα δικαιώματα του Ασφαλιστικού Ταμείου.
