Πρωτοδίκης, στο «μοίρασμα» των υποθέσεων «έτυχε» να γίνει εισηγήτρια που θα έκρινε συνταγματικό δικαίωμα δημοσίας τάξης που αφορά ελλείπον ποσοστό της νόμιμης μοίρας.
Ήταν η εισηγήτρια σε μεγάλη οικογενειακή αντιδικία , που με την εκδοθείσα απόφαση , κρίθηκε ότι πολίτης δεν είχε λάβει το ελάχιστο ποσοστό νόμιμης μοίρας.
Η νόμιμη μοίρα είναι δικαίωμα που δεν παραγράφεται και μπορεί να διεκδικηθεί ανά πάσα στιγμή από τον αναγκαίο κληρονόμο ή ακόμα και από τον δικό του κληρονόμο μόνο επί της πραγματικής κληρονομίας.
Σύμφωνα με το άρθρο 1829 ΑΚ «Κάθε περιορισμός του μεριδούχου από τη διαθήκη, όσο βαρύνει τη νόμιμη μοίρα, θεωρείται σαν να μην έχει γραφεί» .
Η δικαστής θεώρησε ότι το κατοχυρωμένο συνταγματικό δικαίωμα του ελάχιστου ποσοστού της νόμιμης μοίρας δεν θα πρέπει να ικανοποιηθεί. Για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο απαιτείτο η επίκληση του άρθρου 281 ΑΚ.
Το άρθρο 281 ΑΚ που αφορά την κατάχρηση δικαιώματος είναι το καλύτερο εργαλείο που δίνει στο Δικαστή την δυνατότητα να «δώσει» την υπόθεση εκεί που του «κάθεται» καλύτερα.
Όταν όμως έχει εκδοθεί αμετάκλητη απόφαση που επικυρώνει αγωγή λογοδοσίας , μη έχοντας ο αντίδικος στην παρεπόμενη της αγωγής περί κλήρου δίκη, προβάλει καταχρηστικές ενστάσεις (όπως της αποδυνάμωσης και κατάχρησης δικαιώματος), τότε στην κύρια δίκη της αγωγής περί κλήρου δεν μπορούσαν να λαμβάνονται υπόψη τέτοιες ενστάσεις (όπως κατάχρηση δικαιώματος ή αποδυνάμωση δικαιώματος) . Το “εργαλείο” της κατάχρησης δικαιώματος δεν μπορεί να το χρησιμοποιήσει ο δικαστής. Αυτά ανέφερε η νομολογία [απόφαση ΑΠ 1664 1995].
Και ενώ είχε εκδοθεί αμετάκλητη δικαστική απόφαση επί αγωγής λογοδοσίας , δεν εφαρμόσθηκε η Νομολογία και δεν τηρήθηκε το δεδικασμένο , για να απολέσει το δικαίωμα πολίτης, με τις “ελεύθερες” κρίσεις , ακόμα και κόντρα στα πραγματικά περιστατικά.
Όταν το αντικείμενο της διαφοράς είναι πολύ μεγάλο και αδικείται κατάφωρα πολίτης , χάνεται η εμπιστοσύνη για Δικαιοσύνη και στην συνείδηση του πολίτη την θέση της κατάχρησης δικαιώματος λαμβάνει η συντονισμένη συγκάλυψη της κατάχρησης εξουσίας.
Ορισμένα πράγματα και ονόματα είναι σημαδιακά. Η ΣΗΨΗ της διαφθοράς και της διαπλοκής, εκτός από επίκαιρο είναι και διαχρονικό φαινόμενο.
Ο Μεσσήνιος πολιτικός Σαμαράς , που ανακατεύεται και ανακατευόταν επι κάθε τι επιστητού , ακόμα και για τα πιο ασήμαντα πράγματα , γνώριζε καλά το πόσο ικανοποιημένη ήταν η συμπολίτισσα του . Ήταν η περίοδος που ήταν Πρωθυπουργός και Υπουργός Δικαιοσύνης ήταν ο ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ, ένας πρωτοδίκης που από Πρόεδρος Ειρηνοδικείων, επι ΣΑΜΑΡΑ έγινε Υπουργός Δικαιοσύνης.
Μπορεί να πέρασαν 10 χρόνια αλλά τα θέματα, είναι εκκρεμή, και όπως φαίνεται, δεν θα καταλαγιάσουν οι έριδες και διχόνοιες που δημιούργησαν οι “επαίοντες”.
Θεία δίκη υπάρχει και με το τρόπο της τιμωρεί.
Θα περιμένουμε να μας αναφέρουν τι και ποίο από τα παραπάνω είναι αναληθές άλλως θα δημοσιεύσουμε περισσότερα και με λεπτομέρειες .
Λύτρας Θεόδωρος : Ο δικτυωμένος Πολυθεσίτης δικηγόρος και τα ποικιλόμορφα «κονέ» .
ΙΝΩ ΚΑΡΕΛΙΑ : Στον ΑΡΕΙΟ ΠΑΓΟ κρίνεται η υπόθεση πλαστογραφίας της Διαθήκης ΙΩΑΝΝΗ ΚΑΡΕΛΙΑ .
Στις πιο διεφθαρμένες χώρες της ΕΕ η Ελλάδα – Παγκοσμίως μαζί με την Ναμίμπια και την Ιορδανία
