Ο Δικαστής γνωρίζει ότι δεν θεωρείται νόμιμη επαναφορά η αντιγραφή των προηγούμενων προτάσεων ή η συρραφή και φωτοτυπική ενσωμάτωση του κειμένου των προτάσεων προηγούμενης συζήτησης , χωρίς ειδικότερη μνεία των ισχυρισμών που αναφέρονται.
Ο Δικαστής γνωρίζει και τον Νόμο και την Νομολογία όπου αναφέρει ότι η ενσωμάτωση στις προτάσεις της νέας συζήτησης αυτούσιων των προτάσεων προηγούμενης συζήτησης, με γενική και αόριστη αναφορά στις τελευταίες δεν πρέπει να ληφθούν υπόψιν, άλλως η εκδοθησομένη απόφαση είναι αναιρετέα κατ’ άρθρο 559 §8 και 559 §11 ΚΠολΔ.
ΤΡΟΠΟΙ ΠΑΡΑΒΙΑΣΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ( άρθρου 240 ΚΠολΔ ) :
– Όταν Δικαστής διαπιστώνει την μη νόμιμη επαναφορά των προτάσεων και παρόλα αυτά λαμβάνει υπόψη ισχυρισμούς του διαδίκου, παρά το γεγονός ότι υπήρχε ειδική ένσταση από τον άλλο διάδικο περί μη νομίμως προσβληθέντων ισχυρισμών , τότε υπάρχει παραβίαση του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας , ευθεία παραβίαση του άρθρου 240 ΚΠολΔ και μη εφαρμογή των Νόμων.
– Όταν αυτό γίνεται για να κερδίσει την υπόθεση αυτός που μη σύννομα προέβαλε ισχυρισμούς τότε μιλάμε για μεροληπτική συμπεριφορά που αποσκοπεί στην δημιουργία οφέλους παραβαίνοντας την δικονομία.
– Όταν ο Δικαστής γνωρίζει ότι το απαράδεκτο που οδήγησε στην επανασυζήτηση δεν ήταν λόγω αναρμοδιότητος Δικαστηρίου για να θεωρείται μη εφαρμογή του άρθρου που 240 ΚΠολΔ και παρά ταύτα, σαν να θεωρεί ότι δικάζει σε Αρμόδιο Δικαστήριο μετά από παραπομπή, κρίνει ότι νομιμως προβάλλονται οι, με τις παράτυπες προτάσεις, ισχυρισμοί του, τότε δεν μιλάμε για Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας αλλά για ΠΑΡΑΔΙΚΟΝΟΜΙΑ προκειμένου να επέλθουν βλαβερές συνέπειες σε πολίτη επ’ ωφελεια του αντιδικου.
Εαν δε ο ωφεληθείς απέφυγε με αυτόν τον τρόπο να αποζημιώσει αδικοπρακτικά παράνομες πράξεις του , τότε μιλάμε για άλλου είδους “Δικαστικό” σύστημα απόδοσης Δικαιοσύνης , άλλου είδους Κράτος εφαρμοστών Δικαίου.
Πρόκειται για ευθεία ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ απο ΔΙΚΑΣΤΗ ( άρθρου 240 ΚΠολΔ ).
Σε τέτοιες περιπτώσεις πρόκειται για επιτηδευμένη μεθοδολογία του ΚΠαρΔ (Κώδικα ΠαραΔικονομιας) και όχι για εφαρμογή του ΚΠολΔ (Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας) Προκειται για παράνομο «μοίρασμα» περιουσίας ιδιωτών από δικαστικούς λειτουργούς λόγω «αβλεψίας» εφαρμογής του νόμου.
