Όταν η Δικαιοσύνη νοσεί δεν φταίνε μόνο οι δικαστές. Μεγάλο μερίδιο ευθύνης για τις αδικίες που γίνονται έχουν και συλλειτουργοί της, που δεν θέλουν να αντιλαμβάνονται τις συνέπειες που προκαλούν από την “εκπλήρωση” των καθηκόντων των.
Για αυτό και ο ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΘΗΝΩΝ διοργανώνει την Τετάρτη 27.3.2024 εκδήλωση με θέμα: «Ζητήματα ποινικής, αστικής και πειθαρχικής ευθύνης κατά την άσκηση της δικηγορίας». Δυστυχώς υπάρχει μερίδα δικηγόρων που πρέπει να πάρουν μαθήματα ποινικής, αστικής και πειθαρχικής ευθύνης κατά την άσκηση της πλημμελούς και ασυνείδητης δικηγορίας των.
Η χειρότερη μορφή απιστίας είναι αυτή των στημένων δικών , αυτών που χρησιμοποιούν την νομική επιστήμη ως εργαλείο τυχοδιωκτισμού, ελπίζοντας να πέσουν σε περίπτωση που θα αδρανήσουν, δεν θα ενεργήσει με σύνεση , επιμέλεια και επαγγελματισμό. Από την μία η περίπτωση επιτηδευμένων που στήνουν υποθέσεις παραβιάζοντας το καθήκον αληθείας λειτουργώντας χωρίς καμία συνείδηση και αιδώ, και από την άλλη η απραξία “ευγενών και εντίμων” που δεν τους ενδιαφέρουν οι συνέπειες σε βάρος των πελατών τους από αντί επαγγελματικές συμπεριφορές των , που δείχνουν ότι δεν καταλαβαίνουν τις συνέπειες της αμέλειας και αδιαφορίας των, τι σημαίνει να τους βαλτώνουν τις υποθέσεις , να μην ενεργούν με συνείδηση , να καταθέτουν δικόγραφα άλλοτε απαράδεκτα και άλλοτε εκπρόθεσμα, , να αδιαφορούν για την αποκατάσταση των πραγμάτων.
Τέτοιοι συλλειτουργοί δεν λειτουργούν ως «ενισχυτές» της Δικαιοσύνης , τους φταίει το «Κράτος Δικαίου» , οι δικαστές και η δικαιοσύνη. Αποτελούν «ενισχυτές» των χαμηλών volumes, αποτελούν ιδιαίτερο μόρφωμα απιστίας, κρύβονται πίσω από την νομική και φοβούνται τον ίσκιο των.
Πρέπει να αποτραπούν περιπτώσεις που μπερδεύουν την νομική επιστήμη με τον τυχοδιωκτισμό , που θέλουν οι λέξεις αμέλεια, αδιαφορία, δολιότητα να μην υπάρχουν στο Ελληνικό λεξιλόγιο , που χρειάζονται μεταφραστή για να τους γίνει κατανοητή η ελλειμματικότητα ορισμένων συλλειτουργών , που παριστάνουν τους γραμματιζούμενους αλλά είναι αδαείς, που αποτελούν ειδική κατηγορία νομικών που θέλουν να επικρατεί η θολούρα και η ασυναρτησία ως προϊόν νομικής επιστήμης, πιστεύοντας ότι με το “δίπλωμα της νομικής” απέκτησαν όπλο επιβολής ανομίας, έχοντας παντελή άγνοια κινδύνου.
Για να εκλείψουν τα παραπάνω μορφώματα θα πρέπει η πολιτεία να νομοθετήσει και να δημιουργηθεί πλαίσιο ευθυνών και προστίμων τόσο σε βάρος των συλλειτουργών που παραβαίνουν πρόδηλα το καθήκον αληθείας και λειτουργούν τυχοδιωκτικά , όσο και σε βάρος των συλλειτουργών που λειτουργούν χωρίς κανένα επαγγελματισμό , με αμέλεια και προκλητική αδιαφορία για την υπόθεση που τους έχουν πολίτες εμπιστευτεί, χάνοντας ακόμα και προθεσμίες και δημιουργώντας απαράδεκτα.
Ας ελπίσουμε ότι εκδηλώσεις που διοργανώνονται με θέμα: «Ζητήματα ποινικής, αστικής και πειθαρχικής ευθύνης κατά την άσκηση της δικηγορίας» να μην αποτελούν μαθήματα προφύλαξης από τις παραπάνω ενέργειες αλλά ενσυνείδητης αποφυγής των.
Ας ελπίσουμε ότι το Κράτος θα νομοθετήσει γιατί κανείς συλλειτουργός ή λειτουργός ή σύλλογος δεν πρόκειται να εξαλείψει τέτοια νοσηρά φαινόμενα.